سینما دنیا

سینما دنیا

آدرس : خیابان جمهوری ( استانبول ) بین خیابانهای لاله زار و سعدی کوچه ی قنادی نوشین

مالک:آقای خنجی

تاسیس : 1335،با نمایش فیلم کفش بلورین

ظرفیت : 2000 نفر

تلفن : 33812

در حال حاضر به جای این سینما ساختمانهای تولیدی فعالیت میکنند .

گوشه ای از وضعیت آقای خنجی مالک سینما دنیا و سینما مشعل در خلال نگاهی به 

وضعیت فرزند ایشان (داریوش خنجی) از فیلمبرداران معروف امروز سینمای جهان:

داریوش خنجی در بیست و یکم اکتبر 1955{جمعه 28مهر1334} در تهران از پدری

ایرانی (اهل خنج در استان فارس) و مادری فرانسوی به دنیا آمد.پدرش یک تاجر 

موفق بود و در صنعت پنبه فعالیت گسترده ای داشت، او همچنین صاحب دو سینما

در مرکز تهران بود، که فیلم های ایتالیایی و فرانسوی را به نمایش در می آوردند.

پدر داریوش در سن بالا ازدواج کرده بود،مادر داریوش،او را در سه سالگی از ایران 

به فرانسه برد و همان جا بزرگ کرد.داریوش ارتباط چندانی با پدر و اقوام ایرانی اش 

نداشته ،حتی پارسی هم نمی داند و ...

...خنجی در پاسخ به این سوال که با توجه به اصل و نسب ایرانی اش آیا نوع فیلم برداری

خود را از نقاشی های مینیاتوری ایرانی الهام نگرفته جواب منفی داد و گفت:"من خیلی 

احساس نمی کنم ایرانی هستم،در تهران متولد شده ام و سه ساله بودم که ایران را به 

مقصد پاریس ترک کرده ام.من پارسی حرف نمی زنم.پدرم ایرانی بود.او مسن بود که 

من به دنیا آمدم.پیش از انقلاب اسلامی به دیدارش رفتم....

به نقل از:gashtasanat.wikiooz.ir

سندی از وزارت فرهنگ و هنر درباره ی تعطیل شدن سینماهای دنیا،مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال در سال 1353

وزارت فرهنگ و هنر

شماره:35/7717

تاریخ:1353/8/8

به عرض برسد

اتحادیه سینما داران پایتخت طی نامه شماره 8202 مورخ 1353/7/30 اعلام داشته است که در سه ماهه اخیر سینماهای دنیا،

مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال که تعدادی از اینها نیز اخیرا نوسازی و بهسازی کرده بودند بر اثر مشکلات مالی

و عدم تعادل دخل و خرج تعطیل شده اند.توضیح این که در سال 1347 بنا به درخواست اتحادیه سینما داران ،وزارت فرهنگ 

و هنر کمیسیونی مرکب از حسابرسان قسم خورده خود و مهندسین آبادانی و مسکن و دانشکده هنرهای تزئینی تشکیل داد

و پس از حسابرسی به این نتیجه رسید که بهای بلیت سینماها ارزان و عوارض شهرداری در ایران زیاد است و در نتیجه صاحبان

سینماها با توجه به مبلغ سرمایه گذاری ،بازده متناسب ندارند.درآمد حاصله در سال 1347 قریب 6/9 درصد بوده است 

بدون این که رقم استهلاک تاسیسات سینمایی و سایر امور مربوطه به فیلم وسینما به حساب آمده باشد.سرانجام بر اثر 

اقدامات موثر حداکثر تا ده ریال با افزایش بهای بلیت سینماها موافقت گردید.افزایش بهای بلیت در سینماها که به تدریج

انجام گرفته و هنوز هم ادامه دارد مصادف با رشد سریع قیمت ها و افزایش دستمزدها و گرانی سرسام آور وسایل سینمایی

شده است.ده یا پنج ریال بهای بلیت به بعضی از سینماها عملا در تعادل دخل و خرج آنها موثر واقع نشده است.با توجه به 

مراتب فوق نمی توان منکر این واقعیت بود که قیمت بلیت سینماها با توجه به قیمت سایر مایحتاج عمومی بسیار ارزان است 

و در چنین شرایطی اگر حقیقتا در مورد افزایش چند سینمای شمال شهر تهران و کاهش عوارض شهرداری سایر سینما{ها}

براساس طرحی که قبلا به عرض رسیده اقدام نشود،امکان دارد وضع مالی سینماهای موجود به مرحله ای برسد که صاحب

سینما جز تعطیل کار خود چاره ای نداشته باشد.

با تقدیم عرض ادب و احترام

صالح

از کتاب:اسنادی از موسیقی،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،صفحه های 1255و1256

انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379

سینما دنیا به روایت ایوب شهبازی

...این سینما دارای 2200صندلی بود و در انتهای کوچه بن بستی ،نزدیک میدان مخبرالدوله،قرار داشت.

از ورودی و سردر آن تا سالن انتظار ،رو به بالا،چند پله می خورد،به طوری که نمی شد بزرگی سینما را حدس زد و باور کرد که این همه صندلی داشته باشد.مالک سینما دنیا لطفعلی خنجی بود.سینما با فیلم 

کفش بلورین(چارلز والترز،1955) افتتاح شد و سال های سال به یمن مدیریت کاوه در ردیف موفق ترین

سینماهای آن زمان قرار گرفت.به همین خاطر او نزد اهل سینما به "جادوگر اکران"معروف شده بود.جلال قزل ایاق ،پخش کننده و تهیه کننده قدیمی سینما ،تعریف می کند:"خنجی فامیل نزدیکی داشت که چندان 

نظر مثبتی به نوع مدیریت کاوه نداشت(چون کاوه تقریبا همه کاره سینما بود.)او رفته رفته ،خنجی را قانع

کرد که این مدیریت کاوه نیست که باعث رونق کار سینما شده،بلکه خود سینما در میان مردم جا افتاده 

است."خلاصه خنجی عذر کاوه را خواست...و در غیاب او سینما دنیا شکوه و رونق گذشته را از دست داد

و دیگر هیچ گاه نتوانست،دوره درخشان موفقیتش را احیا کند....

از کتاب:حکایت مردان خاکستری سینما،نوشته ی ایوب شهبازی،انتشارات روزنه کار،چاپ اول،1394،

صفحه های 128و129.