سینما رازی(پردیس سینمایی رازی)

سینما رازی ( پردیس سینمایی رازی )

آدرس : خیابان هلال احمر ،نرسیده به میدان رازی

مالک : شهرداری تهران

ظرفیت : 3 سالن با گنجایش

مدیر : مازیار رضاخانی

تلفن : [phone]

سینما راگا(پردیس سینمایی راگا)

سینما راگا ( پردیس سینمایی راگا )

آدرس : شهر ری ،اتوبان آوینی ،خیابان کریم شیرازی ،جنب شهروند

مالک : شهرداری تهران

تاسیس : بهمن1389

ظرفیت : 3 سالن با گنجایش 800 نفر

تلفن : [phone]

مدیر : فرجام آژیر

سینما رادیوسیتی

سینما رادیوسیتی

آدرس : خیابان ولی عصر ( عج ) ( پهلوی ) نرسیده به میدان ولی عصر ( عج ) ( ولیعهد ) نبشکوچه ی گیلان

مالک : عزیزاله محتشمی (به نقل از کتاب:تاریخ سینمای ایران ،از آغاز تا سال 

1357،نوشته ی مسعود مهرابی،انتشارات فیلم،چاپ پنجم،زمستان 1368،صفحه ی 487)

تاسیس : شهریور 1337

ظرفیت : 1200 نفر

تلفن : 64330

این سینما پس از انقلاب مدتی به عنوان داروخانه مورد استفاده قرار گرفت .

یادی از طراح سینما رادیوسیتی:حیدرقلی خان غیابی شاملو

حیدر قلی خان غیابی شاملو(1301-1364)یکی از پیشگامان معماری نوین ایران است.

غیابی طراح دو سینمای مهم پایتخت هم هست.سینما رادیوسیتی که طراحی نمای ورودی

آن به سبک "گوگی" و ترکیبی از هنر و معماری است انجام شده.اساس این طراحی طبق

اصول مدرنیته و تعادل بین فرم های منحنی و مستقیم بود.چراغهای نئون قرمز رنگی 

با شکل های هندسی عجیب بر روی نما نصب شده بودند و شب ها به صورت خیره کننده ای

روشن می شدند تا جلوه ای مدرن به سینما بدهند.

خلاصه شده از:ازمتروپل تا گلدن سیتی،یادی از معماران شاخص سینمای ایران

از سایت ستاوین:مورخ 1394.06.24

setavin.com/946

یک آمار جالب از میزان فروش و تعداد تماشاگر سینما رادیو سیتی در سال 1355

میزان فروش:35530000 ریال

تعداد تماشاگر:755000 نفر

از کتاب:اسنادی از موسیقی ،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،

صفحه های 1382و1383،انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379

در نامه ای از سوی مونسان

مراتب ثبت سینما رادیوسیتی به استاندار تهران ابلاغ شد.

...در اجرای بند (ج) ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب 1364

مجلس شورای اسلامی و بند ششم ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور

مصوب 1367 مجلس شورای اسلامی مبنی بر ثبت آثار ارزشمند منقول و غیر منقول تاریخی 

کشور در فهرست آثار ملی و فهرست های ذی ربط،مراتب ثبت اثر فرهنگی تاریخی "سینما 

رادیوسیتی" واقع در استان تهران ،شهر تهران،خیابان ولیعصر،بالاتر از خیابان طالقانی،نبش

خیابان گیلان،که پس از طی تشریفات قانونی لازم به شماره 31926 مورخ 1396.11.4 در 

فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده ،ابلاغ می گردد.

اثر مذکور تحت حفاظت و نظارت این سازمان است و هر گونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی 

که منجر به تغییر هویت آن شود برابر مواد 558 لغایت 569 از کتاب قانون مجازات های اسلامی،

تعزیرات و مجازات های بازدارنده ،جرم محسوب می شود و مرتکب مشمول مجازات های قانونی

خواهد شد و مرمت و بازسازی اثر صرفا با تایید و نظارت این سازمان ممکن خواهد بود.

خواهشمند است دستور فرمایید مراتب جهت اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی ربط در 

استان ابلاغ شود و از نتیجه این سازمان را مطلع فرمائید.

به نقل از:www.chtn.ir/news/ID/134074،مورخ 1397.2.29

سینما دنیا

سینما دنیا

آدرس : خیابان جمهوری ( استانبول ) بین خیابانهای لاله زار و سعدی کوچه ی قنادی نوشین

مالک:آقای خنجی

تاسیس : 1335،با نمایش فیلم کفش بلورین

ظرفیت : 2000 نفر

تلفن : 33812

در حال حاضر به جای این سینما ساختمانهای تولیدی فعالیت میکنند .

گوشه ای از وضعیت آقای خنجی مالک سینما دنیا و سینما مشعل در خلال نگاهی به 

وضعیت فرزند ایشان (داریوش خنجی) از فیلمبرداران معروف امروز سینمای جهان:

داریوش خنجی در بیست و یکم اکتبر 1955{جمعه 28مهر1334} در تهران از پدری

ایرانی (اهل خنج در استان فارس) و مادری فرانسوی به دنیا آمد.پدرش یک تاجر 

موفق بود و در صنعت پنبه فعالیت گسترده ای داشت، او همچنین صاحب دو سینما

در مرکز تهران بود، که فیلم های ایتالیایی و فرانسوی را به نمایش در می آوردند.

پدر داریوش در سن بالا ازدواج کرده بود،مادر داریوش،او را در سه سالگی از ایران 

به فرانسه برد و همان جا بزرگ کرد.داریوش ارتباط چندانی با پدر و اقوام ایرانی اش 

نداشته ،حتی پارسی هم نمی داند و ...

...خنجی در پاسخ به این سوال که با توجه به اصل و نسب ایرانی اش آیا نوع فیلم برداری

خود را از نقاشی های مینیاتوری ایرانی الهام نگرفته جواب منفی داد و گفت:"من خیلی 

احساس نمی کنم ایرانی هستم،در تهران متولد شده ام و سه ساله بودم که ایران را به 

مقصد پاریس ترک کرده ام.من پارسی حرف نمی زنم.پدرم ایرانی بود.او مسن بود که 

من به دنیا آمدم.پیش از انقلاب اسلامی به دیدارش رفتم....

به نقل از:gashtasanat.wikiooz.ir

سندی از وزارت فرهنگ و هنر درباره ی تعطیل شدن سینماهای دنیا،مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال در سال 1353

وزارت فرهنگ و هنر

شماره:35/7717

تاریخ:1353/8/8

به عرض برسد

اتحادیه سینما داران پایتخت طی نامه شماره 8202 مورخ 1353/7/30 اعلام داشته است که در سه ماهه اخیر سینماهای دنیا،

مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال که تعدادی از اینها نیز اخیرا نوسازی و بهسازی کرده بودند بر اثر مشکلات مالی

و عدم تعادل دخل و خرج تعطیل شده اند.توضیح این که در سال 1347 بنا به درخواست اتحادیه سینما داران ،وزارت فرهنگ 

و هنر کمیسیونی مرکب از حسابرسان قسم خورده خود و مهندسین آبادانی و مسکن و دانشکده هنرهای تزئینی تشکیل داد

و پس از حسابرسی به این نتیجه رسید که بهای بلیت سینماها ارزان و عوارض شهرداری در ایران زیاد است و در نتیجه صاحبان

سینماها با توجه به مبلغ سرمایه گذاری ،بازده متناسب ندارند.درآمد حاصله در سال 1347 قریب 6/9 درصد بوده است 

بدون این که رقم استهلاک تاسیسات سینمایی و سایر امور مربوطه به فیلم وسینما به حساب آمده باشد.سرانجام بر اثر 

اقدامات موثر حداکثر تا ده ریال با افزایش بهای بلیت سینماها موافقت گردید.افزایش بهای بلیت در سینماها که به تدریج

انجام گرفته و هنوز هم ادامه دارد مصادف با رشد سریع قیمت ها و افزایش دستمزدها و گرانی سرسام آور وسایل سینمایی

شده است.ده یا پنج ریال بهای بلیت به بعضی از سینماها عملا در تعادل دخل و خرج آنها موثر واقع نشده است.با توجه به 

مراتب فوق نمی توان منکر این واقعیت بود که قیمت بلیت سینماها با توجه به قیمت سایر مایحتاج عمومی بسیار ارزان است 

و در چنین شرایطی اگر حقیقتا در مورد افزایش چند سینمای شمال شهر تهران و کاهش عوارض شهرداری سایر سینما{ها}

براساس طرحی که قبلا به عرض رسیده اقدام نشود،امکان دارد وضع مالی سینماهای موجود به مرحله ای برسد که صاحب

سینما جز تعطیل کار خود چاره ای نداشته باشد.

با تقدیم عرض ادب و احترام

صالح

از کتاب:اسنادی از موسیقی،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،صفحه های 1255و1256

انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379

سینما دنیا به روایت ایوب شهبازی

...این سینما دارای 2200صندلی بود و در انتهای کوچه بن بستی ،نزدیک میدان مخبرالدوله،قرار داشت.

از ورودی و سردر آن تا سالن انتظار ،رو به بالا،چند پله می خورد،به طوری که نمی شد بزرگی سینما را حدس زد و باور کرد که این همه صندلی داشته باشد.مالک سینما دنیا لطفعلی خنجی بود.سینما با فیلم 

کفش بلورین(چارلز والترز،1955) افتتاح شد و سال های سال به یمن مدیریت کاوه در ردیف موفق ترین

سینماهای آن زمان قرار گرفت.به همین خاطر او نزد اهل سینما به "جادوگر اکران"معروف شده بود.جلال قزل ایاق ،پخش کننده و تهیه کننده قدیمی سینما ،تعریف می کند:"خنجی فامیل نزدیکی داشت که چندان 

نظر مثبتی به نوع مدیریت کاوه نداشت(چون کاوه تقریبا همه کاره سینما بود.)او رفته رفته ،خنجی را قانع

کرد که این مدیریت کاوه نیست که باعث رونق کار سینما شده،بلکه خود سینما در میان مردم جا افتاده 

است."خلاصه خنجی عذر کاوه را خواست...و در غیاب او سینما دنیا شکوه و رونق گذشته را از دست داد

و دیگر هیچ گاه نتوانست،دوره درخشان موفقیتش را احیا کند....

از کتاب:حکایت مردان خاکستری سینما،نوشته ی ایوب شهبازی،انتشارات روزنه کار،چاپ اول،1394،

صفحه های 128و129.

سینما دیاموند

سینما دیاموند

آدرس : خیابان مفتح ( روزولت ) ،پایین تر از خیابان کریم خان ،نبش خیابان تور

مالک اولیه : پرویز فتوره چی (به نقل از کتاب:تاریخ سینمای ایران ،از آغاز تا سال 

1357،نوشته ی مسعود مهرابی،انتشارات فیلم،چاپ پنجم،زمستان 1368،صفحه ی 487)

مالک فعلی :

تاسیس : جمعه 1345/06/04،با نمایش فیلم اشکها و لبخندها

تلفن : 828400 و88305210

این سینما پس از انقلاب مدتی با نام مرکز فرهنگی شاهد فعالیت داشت و در 

حال حاضر با نام مجتمع فرهنگی هنری عرفان به فعالیت خود ادامه می دهد.

یک آمار جالب از میزان فروش و تعداد تماشاگر سینما دیاموند در سال 1355

میزان فروش:47520000 ریال

تعداد تماشاگر:993000 نفر

از کتاب:اسنادی از موسیقی ،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،

صفحه های 1382و1383،انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379

سینما دیاموند در آخرین سال های دهه ی 50 به دلیل ارتباط همسر صاحب سینما با دربار سعی کرد رقیب جدی برای سینمای شهر فرنگ باشد . هر چند جشنواره های داخلی کم کم به این سینما رفت و در سال 56 سینمای دیاموند به سالن اصلی مسابقه جشنواره فیلم تهران تبدیل شد و فیلم های بهتری را هم برای نمایش عمومی انتخاب کرد اما نتوانست مثل مکان های سینماهای شهر فرنگ و شهر قصه به پاتوق تبدیل شود .

از : nasimeharaz.com/magazine/viewer.php?id=550

نسیم هراز  ،سال ششم ،شماره ی 59 ،فروردین 90

سینما دیاموند : روبروی ورزشگاه امجدیه ( شیرودی ) که یکی از بهترین سینماهای تهران بود و شاید هم آخرین فیلمش که نمیدونم بالاخره اکران شد یا نه فیلم زمین لرزه بود و قرار بود همزمان با قسمت های مرتبط فیلم در سالن نمایش زلزله مصنوعی ایجاد بشه ،اکثر فیلم های این سینما ،فیلم های خارجی و روز ( اکثرا آمریکایی ) دنیا بود . ...

از وبلاگ :cafetehran.blogfa.com/post-70.aspx